The Blue Mountains - Australia Day
Vandaag ons laatste dagje in Aussie, wel raar...het dringt nog niet helemaal door. We zijn nu terug vlak in de buurt van Sydney (ja, ja, weer 700 km gereden) en hebben een bezoekje gebracht aan the Blue Mountains. De cirkel is dus zo goed als rond, ook al hebben we nog niets gezien van het westen en het noorden. Dat zal voor een volgende keer zijn.
The Blue Mountains, zo genoemd omdat er vooral 's morgens een soort blauwe mist hangt, heeft wel iets mystiek. Het is een prachtig stukje natuur, werelderfgoed, met canyons en The Three Sisters bij echo point (drie rotsblokken genoemd naar een dreamtime story van de Aboriginals. De toenmalige leider van het gebied veranderde zijn drie dochters in rotsblokken omdat hij schrik had dat de vijand ze ging ontvoeren. Vooraleer hij zijn betovering kon ongedaan maken werd hij gedood....dit voor het verhaaltje he).
Schitterend om te wandelen, wel veel drukker dan onze vorige plekjes omdat het zo dicht bij Sydney ligt, gevolg: massa's dagjestoeristen met spleetoogjes :-(.
Dus na een paar uren hadden we het daar wel gehad en omdat het Autralia Day was, de nationale feestdag van Australie, hebben we nog een bezoekje gebracht aan Darling Harbour, de haven in Sydney stad. Niet te doen hoe alle Australiers hierin opgaan. Echte patriotten en dat tonen ze dan ook in hun 100% feestgedrag. Zij zijn vollledig verkleed, met biertjes en BBQ-stuff zijn ze op pad. De sfeer zat er goed in, megaspectakel met boten, lichtshow en vuurwerk en dat met zo een 200.000 andere toeschouwers....nu weten we ongeveer hoe het vuurwerk van oudejaar er moet uitgezien hebben....echt op en top.
Allen de speeches waren net iets te veel van het goede: " we are the best, we have the most beautiful country in the world, we love our country, we are the best people in the world.....enz" En dan niet eenmaal, maar steeds hetzelfde telkens door iemand anders gezegd....
Het leek wel brainwashing en iedereen maar applaudisseren na elke zin... Zo echt zichzelf opfocken.
Niets voor mij, maar dat ligt dan misschien ook wel aan mezelf. Belgen hebben dat sowieso niet echt in zich. Ik denk zelfs dat we dikwijls te bescheiden zijn. Maar geef mij dan maar bescheidenheid. Maar goed, ondaks dat ene puntje hebben we een fantastische avond gehad.
Nu genieten we nog van ons laatste dagje en morgen: New Zealand, here we come!
Liefs
Fie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten