Een stukje paradijs op aarde

Iedereen herinnert er ons aan dat het aftellen nu wel echt begonnen is en weet je ....helaas, helaas, jullie hebben nog gelijk ook. :-(. Het lijkt voor ons even onrealistich dat we hier binnen twee weken, ja twee weken, weg moeten als het op 11 december bleek dat we voor 6 maanden vertrokken.
Ik weet nu al een ding, het gaat serieus lastig worden de eerste weken, ik zie vooral op tegen de eerste dagen (kuisen, zeulen met gerief, verhuizen....)...maar het lichtpuntje is dat we jullie allemaal terug gaan zien he, jippie, kijken er naar uit!!

Geef ons wel graag even de tijd om op adem te komen en eerst ons boeltje rond te krijgen zodat dit niet blijft aanslepen en dat we dit vlug achter de rug kunnen heb en zo tijd voor jullie allemaal hebben. Maar goed, dit is nu nog even 'ver van mijn bed show' en dat gaan we nog twee weken zo houden ook.

Jan had al verteld dat we in Kuta waren gestrand en dat was duidelijk ons ding niet. De tweede dag zijn we Kuta reeds ontvlucht met de scooter en zijn we naar de Tanah Lot Temple gaan kijken. Wel veel toeristenkraampjes enz, maar daar zijn we al een beetje immuun voor en we hebben volop genoten van deze schitterende tempel die eigenlijk in zee staat. Prachtig zoals er stevige golven op los beuken. Ook er rond is er een schitterend park waar een beetje schaduw wel welkom was. Nadien wou ik absoluut naar Jimbaran gaan. Ze zouden daar de lekkerste vis recht vanuit de zee op de grill smijten en daar hadden we wel zin in. En ja hoor David, thanks voor deze tip, want het was zo zalig. Een tafeltje op het strand, voeten in het zand en de golven kwamen net niet tot aan onze tafel. Weinig toeristen, heel rustig dus. Prachtig zicht op de eindeloze zee en dan jongens, jongens, wijn, verse kreeft, calamares, yelllow crazy fish, scampi's, zeevruchten.....het kon niet op. We hebben ons weer eens laten gaan en dat voor nog geen 20 euro pp. Ik was in mijn element, tja bourgondisch opgevoed, dus mijn schuld niet ;-). Het was echt gezellig, romantisch, superlekker.....niet onder woorden te vatten.

De laatste dag in Kuta zijn we dan naar de kunstjes gaan kijken van de surfers hier en het moet gezegd, ze kunnen er wat van. Ook al zie je hier toch ook vrij regelmatig een gewonde rondlopen (gebroken ledematen en met gabben en sneeen, niet zonder risico dus).

Na Kuta moesten we het land uit voor ons visum en was het een hele aanpassing om ons plots in Kuala Lumpur te bevinden. Een aziatische grootstad, superproper, waar je nek na een tijdje pijn doet door de hele tijd in de hoogte te staren. We hebben er op zich maar 1 dag doorgebracht, net genoeg om de twee Petronas Towers te zien en te genieten van het park erond. In die towers is het dan ook nog een shoppingsparadise (niet echt voor onze portemonnee), we hebben dan maar aan leche-vitrine gedaan he. En niet te vergeten.....we zijn beide naar de kapper geweest. Gene paniek, Jan zijn krullen zijn er nog, daar heb ik persoonlijk op toegezien, juist een beetje opgekuist en in model gebracht. En bij mij was het een kwestie van der wat model in te brengen, (voor de reis had mijn lieve mams er de schaar ingezet). En voor 10 euro de man was het beter nu dan binnen twee weken he.

Eens terug in Indonesie, hebben we onmiddellijk koers gezet naar een klein eilandje onder Bali: Nusa Lembongan, vooral gekend voor zijn mooie koraalriffen. We hebben nu onze twintigste duik achter de rug en het smaakt naar meer. We hebben nu ook onze echte driftduik (= duik met toch een vrij sterke stroming) gedaan en wat je hier allemaal ziet is onbeschrijflijk mooi. Een wereld op zich, prachtige kleuren, schitterend koraal, duizende exotische vissen, de een al mooier dan de andere. Zo hebben we het hoofdstuk Bali (en aanhangsels) afgesloten.
We hebben hier veel meer tijd doorgebracht dan voorzien, maar dubbel en dik genoten.

Morgen nemen we de ferry en gaan naar Lombok en de Gilli Islands. Tijdens onze laatste dikke week, zal het de eilanden wat verkennen worden met toch wel een serieuze nadruk op het duiken. Nadien komen we beetje bij beetje dichter terug naar huis (Denpasar- Jakarta - Bangkok.....tot dan de uiteindelijke terugvlucht naar Belgie). We gaan zo goed als geen tijd meer doorbrengen in een internetcafe, de rest krijgen jullie wel op het einde (wie weet op de luchthaven) of in Belgie te horen. Beloofd, we brengen wat zon mee, 't zal moeten, want als het in Kuala Lumpur maar plots 26 graden was 's avonds, vond ik het daar wel frisjes....ja, we zijn nu gewoon om in +/- 30 graden te slapen 's nachts (zonder airco), laat staan hoe warm het overdag wordt.

Verwend, content en happy, nog twee weken lang!

Dikke dikke kussen
Fie

Amed

De laatste dag in Ubud zijn we eerst naar het Bali Bird Park gereden, op een brommerke door de smalle straten van dit exotische eiland. Een van de redenen was dat we wel eens die Paradijsvogels in het echt wilden zien, want een uitstapje naar West Papua (Irian Jaya), zoals oorspronkelijk gepland, zal er niet van komen. Het vogelpark is echt prachtig ingericht, een voorbeeld voor vele Westerse parken. En in de vogelshow die ze gaven gebruikten ze vele tropische exemplaren zoals Kaketoos enzo. Om van die prachtige papegaaien zomaar over de rijstvelden een grote ronde te zien vliegen was magisch. En ik zou het bijna vergeten, maar die paradijsvogels zijn echte juweeltjes. Ongelooflijk dat moeder natuur zo'n mooie creaties heeft geschapen.
Die avond zijn we dan naar het Zen massage en spa-center geweest. Samen in een kamer, met zicht op een tuin, een massage, bodyscrub en daarna, plons, in een bloemenbad. Gevolgd door een uurtje gezichtsbehandeling.... hehe, verwennerij ten top!

Na Ubud zijn we naar Jemeluk vertrokken, het Oostelijke puntje van Bali. We hadden het een beetje voorgesteld als het St-Tropez van Bali, want we hadden al van mensen gehoord dat niets er goedkoop was... Wij dus benieuwd, en wat bleek? We hebben hier nog nooit zo goedkoop geslapen en zo goedkoop gedoken als in Jemeluk! Een spiksplinternieuwe bungalow bij supervriendelijke mensen die ook nog eens een heel lekker restooke hadden. En gratis gebruik van het zwembad bij de duikclub gedurende de drie dagen! We zijn gaan duiken naar het Liberty scheepswrak in Tulamben, ons eerste Wreckdive. En het was de moeite om zone grote boot, vol koraal, op de bodem te zien liggen. We kwamen ook nog eens midden in een gigantische school "Jackfisch" terecht. De moeite. De tweede duik was iets minder, maar dat komt omdat we verwend worden wat betreft het duiken.

De volgende dag was het weer een pak beter en hebben we eerst wat gesnorkeld en aan het zwembad gelegen. Daarna hebben we een brommerke gehuurd en de kust afgereden. Ongelooflijk mooie baaitjes volgden elkaar op langs de kronkelige kustweg.

Na drie dagen genieten in Jemeluk zijn we dan vanmorgen naar Kuta vertrokken. Kuta, inerdaad, doet bij de meeste nog wel een belletje rinkelen. Wereldberoemd om zijn golven en daardoor een surfparadijs vol surferboys en beachgirls. En ook wereldberoemd na de bomaanslagen van 2002 die toen heel Indonesie in een diep en zwart gat stortten... Nog steeds zijn er niet meer zoveel toeristen in Bali als ervoor. "Bali verloor toen definitief zijn onschuld", zoals onze reisgids het vertaald. We zijn zojuist trouwens langs de herdenkingsplaats gewandeld.
Kuta is vooral veel strand, souveniers zijn hier vier keer duurder dan ergens anders op het eiland, en het loopt hier vol halfnaakte, gebruinde zonaanbidders. Niet echt onze favoriete habitat, maar we wilden het gezien hebben, en dit is de beste plaats om te blijven als je een vliegtuig te nemen hebt.

Want binnen 3 dagen, op 22/05, vliegen we effie naar Malesie omdat ons visum te kort zal zijn. Maar we komen terug, want Bali blijkt de ideale afsluiter te zijn van een lange reis!!

vele groetjes en tot binnenkort,
Jan

ps: we hebben eindelijk, na meer dan 5 maanden, een truukje gevonden om veeeel vlotter foto's op de site te zetten... dus eindelijk staan die van de eerste week er nu ook op!

Ubud, the place to be!

Hello, hello,

Ja, nog steeds in Ubud en dat nog een tweetal dagen, denken we... Het is hier echt een stukje paradijs op aarde en we willen nog vollenbak genieten van onze laatste weekjes. Wat is er ons zo de laatste tijd overkomen?

Om te beginnen zijn we naar een crematie-ceremonie van een lid van de koninklijke familie gaan kijken. Klinkt jullie misschien raar in de oren dat we ons daar mee bezig houden...de miserie van een ander. Maar hier is het een vorm van respect en eerder een feest dan een droevige bedoening. Iedereen is opgetut en op z'n paasbest en ze maken dan ceremoniewagens. De een was een stier, op ware grote gemaakt (of zelfs nog groter) in het hout, helemaal bekleed met stof en alles tot in de kleinste details afgewerkt met goud en kraaltjes en kransjes. Ja, oog voor detail hebben ze hier zeker. Dan een wagen waar de kist eerst in moest, in de stijl van een pagoda, vrij hoog dus met vele verdiepjes. En altijd op een onderstuk van grote bamboo's zodat ze dat met een twintig man kunnen opheffen en door de straten heen lopen naar de tempel. Daar vond de cermatie uiteindelijk plaats. Een stoet muzikanten volgt de wagens en de ganse menigte juicht en danst. Wel heel grappig is dat ze bij elke electiciteitsdraad moeten stoppen, iemand probeert dan met een lange bamboo de draden op het heffen en de dragers gaan door de knieen en hopen dat het bovenste stuk van de wagen niet afknapt....de spanning stijgt telkens, de menigte houdt zijn adem in....en bij elke geslaagde poging om eronder door te gaan...yes...de menigte applaudiseert, de muzikanten spelen net iets luider en zo gaat het wel 20 keer opnieuw tot aan de tempel. Daar wordt het lichaam (in doeken gewikkeld) in de stier (die openklapt, het is ervoor gemaakt) opgeborgen en in brand gestoken na vele ritueeltjes. De gedachte erachter is dat de mensen van Ubud het lichaam in de kist via de eerste wagen begeleiden naar de tempel en de stier is dan nadien het transportmiddel naar het hiernamaals..... Het was echt een unieke, heel kleurijke, vrolijke en serene ceremonie.

We zijn ook een dagje gaan wandelen door de prachtige rijstvelden. Dit zijn hier absoluut de mooiste rijstvelden die we al gezien hebben, omringd door palmbomen en tropische natuur, het straalt wel iets magisch uit. Vooral als we op de terugweg totaal de weg kwijt waren en dus bijna letterlijk moesten ploeteren of ons evenwicht moesten bewaren op de wel heel smalle paadjes tussen de velden door. De mensen waren aan het oogsten, geen andere toerist te zien en Engels werd er ook niet meer gesproken. Af en toe begon zelf iemand een hele uitleg tegen ons af te steken (als we de weg vroegen) en het enige wat wij konden terugzeggen of beter doen was glimlachen, helaas, wat het moet wel tof geweest zijn om een klapke te doen met een paar van hen. Uiteindelijk vonden we dan toch na vele aanwijzingen in alle richtingen het juiste paadje terug naar Ubud.
's Avonds zijn we naar het optreden van 'Kecak Fire and Trance Dances' gaan kijken (Ubud is het culturele centrum van Bali he, maar dat had ik al verteld dacht ik). Dus optredens met hopen. Het deed me denken aan zo een tribaldance en het scheelde niet veel of Jan en ik waren bijna ook in trance ;-). Nee, echt super, en zeker niet te onderschatten, ze kunnen er echt wat van!

Een ander dagje zijn we wat meer het binnenland ingetrokken, naar the holy springs gaan kijken. Als je het water op je gezicht doet, zou je heel lang jongblijven, yes right. We hebben eigenlijk alleen maar toegekeken hoe veel locals de rituelen zowel in als naast het water uitvoerden, want het was aanschuiven en zo met kleren en al het water in....das toch niet zo mijn ding. Dan nog liever puur natuur! Die plek had echt wel iets mystieks, we werden er stil van. (Ja, ook ik kan soms wel eens mijne kwebbel houden, geloof het of niet, maar het is zo). Nadien was een bezoekje aan de Besakih tempel meer dan de moeite waard, dit is de grootste tempel (mothertemple) op Bali en we waren onder de indruk! Op de terugweg hebben we nog de Gunung Batur (vulkaan) bekeken (niet beklommen deze keer) met nog een heel stuk zwart landschap aan de voet, heel raar zicht.Het is een overblijfsel van de uitbarsting van 1964.

Zaterdag mocht ik voor het eerst bij Jan achterop. En nu geen verkeerde gedachten he, ik ken jullie. We hebben een scooter gehuurd (met zijne moto is het er nog niet van gekomen) en zijn naar Mas en Celuk gereden + nog een paar andere dorpjes. Dus de omgeving hebben we ook verkend. 's Avonds zijn we naar de landing gaan kijken (in de bomen natuurlijk) van honderden White Herons (Jan van Gent vogels volgens Jan, Janneke zelf vond dat super he, hij was de grappigste thuis dienen dag, want hij wordt binnenkort zelf ne Jan van Gent.....heb ge hem...hahaha...tja 't was de grap van den avond....als hij nu nog ne goeien Jan van Gent leert drinken....). De grap werd nog beter toen we ondekten dat het eigenlijk geen Jan van Gents zijn, we weten nog steeds de juiste NL-naam niet, iemand een suggestie? Zondag was het weer tijd voor het culinaire aspect van de reis en we hebben een half dagje kooklessen gevolgd. Echt de moeite waard, van lekkere sate's met pindasaus tot de superlekkere kip curry op zijn balinees...we hebben een 5-tal recepten geleerd en als dessert lekkere minipannekoeken met 'palm suiker' (typisch van hier) en gemalen coco's. Het was mjammie!!!

Ge ziet het, we hebben af en toe geluierd en ontspannen. Ok, ik heb ook al mijn best gedaan bij het shoppen, ik geef toe (er is trouwens weer een postpakketjes op weg naar huis ;-)). Maar we zorgen er ook voor dat we hier niets missen. Trouwens, morgen gaan we eerst naar een vogelreservaat om the bird of paradise te zien en nog zovele andere en nadien gaan we ons beide laten verwennen in het 'Zen Spacenter'....ja, ja, de naam zegt het zelf al he...massage, een Balinese behandeling gevolgd door een bloemenbad....laat maar komen.

Jullie zien het...het is vollenbak genieten

Dikke kussen

Fie

vijf maanden

Vandaag is het 11 mei. Exact vijf maanden geleden vertrokken we op onze grote trip en binnen exact 1 maand stappen we voor de laatste keer op de vlieger om een dagje later aan te komen in ons Belgenlandje. Er wordt nu al per mail vanalles naar onze kop gesmeten zoals belastingsbrieven, geblokkeerde bankrekeningen, lege mazoetketel, hopen post, verhuis...
Zouden we wel naar huis komen????
Tuurlijk wel! Want rara, we hebben jullie toch wel gemist hoor!

We zitten nog steeds in Ubud. Ja we blijven voor het eerst een weekje op dezelfde plek, echt zalig! Er valt hier zoveel te zien en af en toe eens op ons lui gat aan het zwembad, dat doet ook wonderen. Meer details en ja... de foto's (beloofd) zullen de komende dagen wel volgen.

groetjes,
Jan en Fie

Java en Bali

Selamat siang!!

In Yogya hebben we een zilver cursusje gevolgd. Samen met Barbara, een kortrijkse schone die we in Borobudur ontmoet hadden, zijn we onze eigen zilveren ring gaan maken. Echt tof, hij past nog ook!! Nu weten we pas hoe moeilijk het moet zijn om van die juweeltjes te maken.

De laatste avond zijn we dan naar een voorstelling van het Ramayana ballet gaan zien. En we hadden sjans, want het was de eerste voorstelling van het nieuwe seizoen die op de originele locatie van Prambanan werd gehouden. Wel een beetje magisch hoor, zo met die machtige tempel op de achtergrond. In de muren rondom die tempels is een verhaal uitgekapt en dat wordt dan door het ballet uitgebeeld. Het was indrukwekkend en er kwam zelfs vuur en al aan te pas. Alle, onmogelijk dat hier te beschrijven.

Daarna zijn we via een tour tot in Cewaro Malang gereden. De eerste dag zo'n 11 uur in een minibus gezeten!! De ochtend erna om 4u weeral weg om de zonsopgang bij Bromo te zien. Het moet gezegd: het was er prachtig, echt waar. Daarna naar die vulkaan zelf gereden, en af en toe werden we een beetje bevangen door de Sulfurdampen, maar het was schoon om zien. De bedoeling was om dan met een luxe tourist bus tot in het kleine en bij toeristen onbekende plaatsje Kalibaro te rijden. Voor we het wisten werden we in een locale bus gepropt en die sjeezde daar met een kamikaze piloot achter het stuur de smalle weggetjes door. Op zo'n bus springen elke vijf botten muzikanten en verkopers op die dan daarna met de spreekwoordelijke pet rondgaan. Wij hardnekkig en stoicijns neen blijven zeggen. We hebben het overleefd, maar openbare bussen in Java... niet ons ding!

Wij wilden naar Kalibaro gaan omdat daar vele plantages zijn. En we hebben daar 2 dagen genoten in het prachtige Margo Utomo resort. Een rondleiding tussen de koffie, vanille, kokos, peper, nootmuskaat en kaneel plantages (het wordt hier niet voor niks de spice islands genoemd, en dat wisten de Hollanders al in de 15e eeuw toen ze hier dood en verderf zaaiden om die natuurlijke rijkdommen te bezitten) en verder genieten aan het zwembad!! Zalig.
De dag erna, weer een lokale bus in (we doen onszelf wat aan) om dan met bus en alles de ferrie naar Bali te nemen.

In het Westen van Bali is het al meteen een heel stuk rustiger dan in Java, dat deed toch wel deugd. Met een ander, veel kalmer busje zijn we dan in het Noorden naar Lovina gereden, een klein badstadje. In de bus hebben we Ann-Cecile en Pierre, een Frans koppel, ontmoet en daar zijn we dan de komende drie dagen mee opgetrokken. Net als in Java was er hier van toerisme bijna niets te merken!!
We zijn gaan duiken bij Menjangan Island. Het was er prachtig, misschien zelfs mooier dan op de Fiji's. We hebben op 1 dag een schildpad, haai, Eagle Ray en super zeldzame zeepaardjes (van nog geen 6mm groot) gezien.
De volgende dag hebben we met zijn vieren een auto 'gecharterd' en een toer in de omgeving van Lovina gedaan. Via een klooster, hot springs, waterval en tempel zijn we nu dus in Ubud beland.

Bali valt ons tot nu toe super mee, ook al stond dit eiland oorspronkelijk niet eens op de agenda. In Ubud blijven we zeker ongeveer een weekje hangen. Dit is het culturele hart van Bali en er valt hier vanalles te doen en te zien, de planning maken we vanavond nog. En het hier shopping heaven, Fie zal weten wat te doen ;-)

Hoewel Java erg druk was was het er tropisch mooi, en met Bali komt daar nu nog een exotisch tintje bij. Indonesie valt tot nu toe dus super goed mee en we kijken al uit naar het vervolg!!

vele groetjes en dikke kussen en tot de volgende keer!! Foto's volgen een van de komende dagen...

Jan

Gelukkige Verjaardag Fietje !!

Mijn liefste Fietje is jarig vandaag!!!

Ik ga niet aan jullie neus hangen hoe we dit vieren, dus ik laat het hier maar bij!!!

Jan