Nha Trang - Saigon (HCMC) - Mekong Delta

Hoi Hoi,

Al eens bij stilgestaan wat Vietnam eigenlijk betekent? Viet = passing, nam= south, passing south. En dat hebben we dus ook gedaan. Na een namiddagje zuidwaards treinen kwamen we aan in Nha Trang, het meest gekende kuststadje van Vietnam, levendig, bruisend en met best wel mooie stranden. Geen cultuur, maar gewoon eens twee dagen duiken en genieten, dat was onze bedoeling. We hebben diezelfde avond dus een uitstapje met twee duiken voor de volgende dag geregeld. Ik heb helaas weer forfait moeten geven en Jan is alleen gaan duiken. Deze keer geen helse nacht, maar koorts, misselijk gevoel en duizeligheid, niet echt ideaal om te gaan duiken, dus ik heb met maar met veel tegenzin koest gehouden in bed en geen onnodige risico's genomen. Jan vond het duiken plezant en hij heeft mooie dingen gezien, maar het was nu ook weer niet zo spectaculair. Voor de rest hebben we gewandeld langs het strand, gerust en genoten, meer moest dat niet zijn.

Nadien weer de nachttrein op (ja weeral, tegen wie zeg je het...), maar dat is hier echt het snelste en vooral veiligste vervoersmiddel. Ze rijden hier gelijk zotten en overal scooters en brommerkes. Of je hier nu verkeerslichten ziet of niet, who cares? En tuteren, constant, ik word er ver onnozel van. Wennen doet het niet. Ik denk dat we elke dag wel al een accident gezien hebben, nooit heel erg, maar als ik de auto of bus dus kan vermijden, heel graag.
Die nachtreinen zijn proper en je kan er liggen en je bagage kwijt, maar echt slapen kan ik daar toch niet. Schudden en wiebelen, de hele nacht lang, voel me 's morgens eerder een milkshake (zonder melk dan);-). Om maar te zwijgen van het lawaai. Bij aankomst in Saigon (Ho Chi Minh City) hebben we dus eerst een paar uurtjes getukt voor we de stad introkken. Opnieuw een enorm drukke stad met een 10 miljoen inwoners, een wirwar van straten opgepropt met brommertjes, maar het heeft ook wel zijn charme. Er valt hier wel veel te beleven; zo zijn we naar het oorlogsmuseum geweest (niet goed voor gevoelige zieltjes), een pagoda, het stadhuis, the Notre Dame Cathedral, China town, enz....kortom den toerist uithangen.

Een bezoekje aan de Mekong Delta was ook een must. Dit is de grootste delta van Vietnam en we hebben het er twee dagen naar ons zin gehad. We hebben veel op boten gezeten, van een speedboat tot een klein roeibootje naar gelang de stukken van de Delta. De Delta brengt ook veel rijkdom mee voor de lokale bevolking. Hier wordt de rijst dankzij het goeie weer drie keer gezaaid en geoogst (in het noorden bvb maar 1 keer per jaar), ook de visvangst, fruit-en groententeelt doen het hier uitstekend. We hebben allerlei rare fruitsoorten kunnen proeven (van mjammie naar toch niet echt mijn ding want te slijmerig), we hebben een familiebedrijfje van rijstproducenten bezocht,we zijn naar een echte niet-toeristische floating market gevaren, waar alle 'groothandelaars van groeten, fruit en rijst' samen komen en dan hun boeltje verkopen aan de marktkramers van de steden enz. Alles gaat er nog heel primitief aan toe. Als je twee manden bloemkolen wilt worden de bloemkolen van de ene boot stuk per stuk naar de andere boot gegooid, echt een grappig zicht hoe al het fruit en groenten boven je hoofd zweeft en van hier naar ginder zwiert. Dus alles samen twee heel plezante dagen.

Nu is het ons laatste dagje Vietnam. Ik heb me net nog eens laten verwennen, ale dat was de bedoeling, een uurtje massage voor twee euro. Maar miljaar dat deed meer zeer dan wat anders, zo nijpen en hard duwen. Ze zijn dan wel klein en fijn, maar kracht hebben ze voldoende om je helemaal tot moes te nijpen. Op een bepaald moment stond ze zelfs helemaal recht op mij en dan zo met haar voeten duwen en trappelen....geef mij toch maar eerder de zachte relaxerende massage. Die tijd komt nog....Indonesie!

Morgen vliegen we naar Bangkok en woensdag vliegen we verder naar Nepal/Kathmandu en vrijdag is het dan zover....dan begint onze grote trekking van 12 dagen! Hopelijk geraak ik den berg op! Ik weet niet of we nog de tijd gaan vinden om daarvoor te internetten. Dus als het vanaf nu tot half april stilletjes blijft, geen zorgen he! Nadien krijgen jullie dan dubbel zoveel te lezen!

Dikke kussen

Fie